Kou in Polen

We dachten mazzel gehad te hebben. In Polen temperaturen schommelend in de nacht rond de -25 en overdag rond de -20 en wij waren lekker aan het verhuizen in het warme Nederland. Maar niks was minder waar!
Toen we terugkwamen uit Nederland dinsdagnacht gingen we natuurlijk na zo'n lange reis eerst naar de wc en omdat ik als eerste ging had ik nergens last van. Maar Jola ging na mij en kon niet meer doorspoelen. Tja... snel de kraan controleren en helaas ook daar kwam geen water uit. Dus snel naar de garage waar de hoofdwaterleiding is en daar aangekomen zag ik een kleine ijsmassa onder de hoofdkraan en was de conclusie snel getrokken... onze waterleiding was bevroren!
Een filter bij de kraan was zelfs kapotgevallen en kapotgevroren dus we hadden een probleem.
Natuurlijk heb je dan een @#$@-gevoel vooral omdat je na een dag verhuizen en een reis van 10 uur toch wel eigenlijk lekker wilt douchen, maar dat zat er dus niet in.
Op woensdag heeft Jola gelijk de loodgieter gebeld en rond 1 uur zou die komen. Fijn een loodgieter, nog maar 3 uur en we hebben weer water. Tot die tijd een grote fles (5 l) water gekocht en we konden koffie zetten voor onze gasten die ons kwamen helpen met uitpakken (Jola's ouders en de chauffeur).
Er moest door de loodgieter heel wat vervangen worden (ook omdat ik de hoofdkraan af had gebroken toen ik deze dicht wilde zetten :-( ). Maar ons probleem was nog niet opgelost. De strenge vorst had de leiding tot ca. 30cm in de grond doen bevriezen en we hadden nog steeds geen water.
De oliekachel erbij gezet en nu maar afwachten of deze in staat is om de grond langzaam te ontdooien.
Aan het eind van de dag was de situatie bij ons als volgt...
Jola en ik stinkend in huis aangezien we al twee dagen niet konden douchen terwijl we wel gereisd hadden en verhuisd hadden. Een enorme vaat van alle koffie die was gedronken tijdens de dag. En een penetrante lucht in de toiletten omdat 5 hard werkende mensen ook wel eens moeten plassen.
's Avonds hebben we nog wat extra flessen water gekocht en rond 11 uur heb ik wat water gekookt voor Jola zodat zij zich eerst kon wassen.
En toen opeens Eureka! Het kraantje in de garage liet weer water door. De rest van het huis nog niet, maar het begin was er!
Met een ingeving ben ik nog wat water gaan koken en heb deze voorzichtig over de leiding in de grond gegoten en opeens een rommelend geluid in de buizen van vastzittend ijs dat als een torpedo wordt gelanceerd en... WE HADDEN WEER WATER!!!!!!!
Wat hebben wij daarna lekker gedouched! Wat voelt dat lekker zeg! En vooral hoe afhankelijk blijk je te zijn van zoiets vanzelfsprekend als water in je huis. Ik zei nog tegen Jola dat ik blij was dat ik niet in Afrika woon, omdat ze daar waterproblemen hebben, maar toen ik het zei bedacht ik me dat ze daar ook niet het probleem van bevriezend leidingen hebben... dus ik twijfel nog :-)

En nu maar de vingers kruizen dat het niet opnieuw kouder wordt en niet opnieuw gaat bevriezen.

Had dit voorkomen kunnen worden? Nou, waarschijnlijk als we niet weg waren gegaan dan was het niet gebeurd. Dan was er regelmatig water door de leidingen gegaan en had het geen kans gekregen om te bevriezen, maar helemaal gerust ben ik daar niet op en als ik vandaag thuis kom is het eerste wat ik probeer onze leidingen.